Op satellietbeelden en luchtfoto’s zijn op allerlei plekken in Nederland, buiten de bebouwde kom, cirkels, vierkanten, rechthoeken, lijnen en andere niet-natuurlijke verkleuringen te zien. Ze vormen een aanwijzing voor archeologische resten in de ondergrond. De verkleuringen zijn het resultaat van groeiverschillen in de vegetatie (crops marks) in relatie tot de bodemvochtigheid. Op plaatsen waar bijvoorbeeld dichtgegooide grachten of greppels liggen, houdt de bodem vocht langer vast dan in de omgeving. Hierdoor groeien gras, mais en andere gewassen daar beter en zijn ze groener van kleur. Op plaatsen met bijvoorbeeld muurresten in de ondergrond, is het omgekeerde het geval. Hier groeien planten juist minder goed en is de kleur hiervan groengeel of zelfs geel. Vooral in hete en droge zomers komen dergelijke verschillen in de kleur van vegetatie voor, met als resultaat de ontdekking van vele nieuwe archeologische vindplaatsen.